İstanbul ve hatıraları

1.Bölüm: İstanbul’un Hatıralarında Bir Gün: Eski Dostluklar ve Yeni Anılar

“Banim dostlarım gökyüzündeki yıldızlar gibidir.Ne zaman yolumu şaşırsam hep onlara bakarım”

Sabahın erken saatlerinde gözlerini açtığında, İstanbul’un büyülü havasını soludu. Hava tam istediği gibiydi: kapalı ama sürüş için mükemmeldi. Motoruna atladı ve şehri turlamak için daha iyi bir zaman olamazdı. Geniş caddelerde ve dar sokaklarda, rüzgarın yüzünü okşadığı o keyifli saatler, ona gerçek anlamda özgürlüğü hissettirdi. İstanbul, her köşesi ayrı bir hikaye barındıran bir şehir, bugün de onun hikayesini yazıyordu.Gün ortalarına doğru, çok sevdiği dostu Cafer’in yanına uğradı. Cafer, onu her zaman olduğu gibi sıcak bir gülümsemeyle karşıladı ve evine davet etti. Yılların dostluğu, içeri adım attığında hissettiği rahatlıkta kendini belli ediyordu. Kahve kokusuyla dolu evde, birlikte kahve içip uzun zamandır yapmadıkları şekilde sohbet ettiler.

Cafer, kısa süre önce eşinden boşanmıştı. Bu boşanmanın onun için hayırlı olup olmadığını tam olarak bilemese de, dostunun moralinin yerinde olduğunu görmek onu rahatlatıyordu. Boşanma sonrası yaşadığı zorlukları ve yeni başlangıçları paylaştı Cafer. Her kelime, dostluğun ne kadar güçlü olduğunu bir kez daha gösteriyordu.

Sohbet ilerledikçe, zaman makinesi gibi, eski günlere doğru bir yolculuğa çıktılar. Birlikte aynı iş yerinde çalıştıkları, komik ve güzel anılarla dolu o günleri hatırladılar. O günlerde yaşadıkları anılar, bugüne kadar unutulmamış ve hep taze kalmıştı.

Akşamüstü, Cafer’e Kenya’dan özel olarak getirdiği kahveyi hediye etti. Kahvenin tadını Cafer çok beğendi ve bu hediye, aralarındaki dostluğu daha da pekiştirdi. Cafer’in evi, kitaplarla doluydu. Kitap okumayı seven biriydi ve bu, ona olan hayranlığını daha da artırıyordu. Her bir kitap, Cafer’in dünyasının bir parçasını temsil ediyordu.

Sohbet ettikleri süre boyunca bir yandan da “Gibi” dizisini izlediler. Dizi, onları daha da eski günlere götürdü, birlikte geçirdikleri o güzel anıları hatırlattı. O anılar, yaşadıkları zorluklara rağmen dostluklarının ne kadar güçlü olduğunu gösteriyordu.Gece ilerledikçe, motoruna tekrar bindi ve eve dönüş yolculuğuna başladı. Fakat yolu bilerek uzattı. İstanbul’un gecesinde, motoruyla dolaşmak ona eski günleri, mutlu olduğu zamanları hatırlattı. Sevdiği kadının yanında olduğu, gençliğin ve özgürlüğün tadını çıkardığı o günler.

Gece karanlığında, motoruyla İstanbul’un sokaklarında dolanırken, bir yandan geçmişi düşünüyor, bir yandan da bugünün kıymetini anlıyordu. Hayatın getirdiği tüm zorluklara rağmen, böyle dostlukların ve anıların hala var olması, onu mutlu ediyordu. Ve bu, onun için en değerli şeydi. Gece, İstanbul’un ışıkları altında, hatıralar ve dostluklar ile dolu dolu geçti. Hayatın karmaşası içinde, bu anlar, onun için bir sığınak, bir nefes alma noktasıydı…